Za panowania króla Ludwika XIV hierarchia społeczna i etykieta odegrały znaczącą rolę w kształtowaniu rozwoju i ewolucji baletu. Król Ludwik XIV wniósł ogromny wkład w historię i teorię baletu, pozostawiając trwały wpływ na tę formę sztuki.
Pod rządami króla Ludwika XIV balet został ściśle powiązany z hierarchią społeczną dworu królewskiego. Sam król był zagorzałym zwolennikiem baletu i często występował w baletach dworskich. W rezultacie balet stał się odzwierciedleniem hierarchicznej struktury dworu, a role i pozycje tancerzy odzwierciedlały status społeczny jednostek na dworze.
W tym okresie etykieta odegrała również kluczową rolę w balecie. Dwór francuski był znany ze swojej wyszukanej i sztywnej etykiety, a te zasady i zwyczaje rozprzestrzeniły się na świat baletu. Od tancerzy oczekiwano przestrzegania surowych kodeksów postępowania i przyzwoitości zarówno na scenie, jak i poza nią. To przestrzeganie etykiety stało się integralną częścią przedstawień baletowych, kształtując ruchy, gesty i ekspresję tancerzy.
Osobista pasja króla Ludwika XIV do baletu i jego rola jako tancerza jeszcze bardziej podniosły tę formę sztuki. Jego miłość do baletu doprowadziła do założenia w 1661 roku Académie Royale de Danse, pierwszej profesjonalnej akademii tańca. Instytucja ta ustanowiła standardy biegłości technicznej i przyzwoitości w balecie, jeszcze bardziej umacniając wpływ hierarchii społecznej i etykiety na formę sztuki.
Co więcej, patronat króla nad baletem i założenie Académie Royale de Danse zapewniły utalentowanym jednostkom z niższych klas społecznych szansę na awans w oparciu o swoje umiejętności i talent, rzucając wyzwanie tradycyjnej hierarchii społecznej w świecie tańca.
Wkład króla Ludwika XIV w historię i teorię baletu jest głęboki i trwały. Jego nacisk na technikę, postawę i pełne wdzięku ruchy położył podwaliny pod balet klasyczny, jaki znamy dzisiaj. Kodyfikacja pozycji baletowych i rozwój pięciu podstawowych pozycji stóp, tzw